Contact: karel.meindert.schneider@gmail.com
Ben ik een laatbloeier in de wereld van de kunst? Daar lijkt het wel op. Wel bleek al op de sociale academie, dat ik de kunst van de beeldende expressie uitstekend verstond. Daarna doorliep ik succesvol de Academie van beeldende vorming in Amersfoort, evenals een tekenopleiding aan de Hogeschool Midden-Nederland (nu HKU) te Utrecht.
In mijn werkzame leven was ik docent Handvaardigheid en Drama op een school van Consumptieve Beroepen in Amsterdam. Daarnaast regisseerde en produceerde ik vele succesvolle theater- en toneelproducties in en om Wijk bij Duurstede. Vanaf 1999 was dat samen met Stichting De Inrichting. Door mijn opgedane kunstzinnige ervaring, heb ik in het verleden het maken van lino’s en theater met elkaar verbonden. Elke cast kreeg als tastbare herinnering een lino mee na afloop van de productie(s) die ik regisseerde.
Inmiddels mag ik genieten van het leven als pensionado. Maar achter de geraniums zitten, is niks voor mij! Lino’s maken en anderen deze kunstvorm aanleren, vind ik prachtig.
Mijn inspiratiebronnen
Dit zijn er vele, niet voorspelbare. Een foto in de krant of via sociale media kan me al inspireren. Groot is mijn waardering voor Vincent van Gogh. Ondanks zijn vaak miserabele levensomstandigheden, was hij is staat schitterende schilderijen te maken. Verder ervaar ik het realisme van Caravaggio en Pyke Koch. Ook van de Peredvizhniki: een groep kunstenaars die de Russische kunstwereld aan het einde van de 19e eeuw op zijn kop zette. In een roerige tijd met grote contrasten tussen arm en rijk, kozen zij ervoor om het leven van de gewone mens te verheffen tot kunst.
Deze kunstenaars inspireren mij en maken dat ik me nederig voel naast hun talent.
In mijn werk staat de mens centraal
Hoewel ik graag het positieve in de mens wil zien, stoot ik toch regelmatig mijn hoofd. Mensen zijn voor mijn idee gezegend met onuitputtelijke mogelijkheden voor een meer dan leefbaar bestaan. Ondanks dit, vind ik dat ze er regelmatig een janboel van maken. Mijn constante irritatie hierover probeer ik in de kunst tot uiting te brengen. Vanuit het besef dat ik zelf allerminst onfeilbaar ben, probeer ik met alles wat ik doe of heb gedaan, de mensen een spiegel voor te houden. Ik ben geen moralist of heffer van het opgeheven vingertje. Wel geef ik graag een duidelijke knipoog naar mijn soortgenoten. Door mijn werk hoop ik dat mensen ook eens stil staan bij de gebreken, die we allen hebben. Die ik dan ook vaak treffend in mijn meer-kleuren lino’s weet te vangen.
